Mijn oma zong onlangs dit liedje dat zij in de jaren 1920 op school heeft geleerd. Als historicus trok het direct mijn aandacht en aangezien ik de tekst niet op internet vond, zet ik het er nu maar op.
O ik heb u lief, Rotterdam
Met uw drukte en gewoel
Waar het leven zo krachtig in bruist
Koningin aan de Maas
Uit wier golven een lied van glorie en hoop u omruist
In de wedstrijd van handel en scheepvaart
Houdt u fier de vlag onze vaderen omhoog
En uw heden is niet van het verleden ontaard
Dat met roem Hollands naam overtoog
Met verrukking aanschouw ik de groeiende vloot
Die steeds talrijkere havens vervult
Voortgestuwd langs het spoor, door de wateren gebaand
Door uw moed, blijd en geduld
Tweede stad, eerste haven van het dierbaar land
Dat ik dankbaar mijn vaderland noem
En nog vergaart u als weleer, uit de baren der zee
Want er is toch maar één Rotterdam
-
-
Another posting provided by Filippo Petrucci. For his Ph.D. Filippo researches the Jewish history in Arab lands, notably the Maghreb. Below ...
-
Parler d’immigration dans une terre qui a donné tellement d’enfants au monde (et qui continue à le faire) peut sembler un paradoxe; mais au... -
Has Paris changed? Yes, I do think so. Apart from the obvious new tram lines, the bicycle lanes, the widened footpads and the road works tha...